ویژگی های معماری گوگی
ویژگی های معماری گوگی – معماری گوگی چیست؟
معماری گوگی نوعی معماری آینده نگر است که تحت تأثیر فرهنگ اتومبیل، جت ها، عصر فضا و عصر اتمی قرار گرفته است. در کالیفرنیای جنوبی با معماری Streamline Moderne در دهه ۱۹۳۰ سرچشمه گرفت و تقریباً از سال ۱۹۴۵ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ در سراسر کشور محبوب بود. معماری با تم گوگی در میان متل ها، قهوه خانه ها و پمپ بنزین ها محبوب بود. این سبک بعداً به طور گسترده به عنوان بخشی از سبک مدرن اواسط قرن شناخته شد، عناصری از آن نمایانگر زیبایی شناسی مردمی است.
قبل از خواندن این مقاله توصیه می شود مقالات زیر را نیز مطالعه کنید:
ویژگی های معماری گوگی
از ویژگی‌های Googie می‌توان به سقف‌های متحرک، منحنی‌خطی، اشکال هندسی و استفاده جسورانه از شیشه، فولاد و نئون اشاره کرد. گوگی همچنین با طرح‌های نمادین حرکت در عصر فضا، مانند بومرنگ‌ها، بشقاب‌های پرنده، اتم‌های نموداری و سهمی‌ها، و طرح‌های آزاد مانند متوازی الاضلاع “نرم” و موتیف پالت هنرمند شناخته می‌شد. این قراردادهای سبکی نشان دهنده شیفتگی جامعه آمریکا به مضامین عصر فضا و تاکید بازاریابی بر طرح های آینده نگر بود. مانند هنر دکوبه سبک ۱۹۱۰-۱۹۳۰، Googie با گذشت زمان ارزش کمتری پیدا کرد و بسیاری از ساختمان‌های این سبک تخریب شده‌اند. با این حال، برخی از نمونه ها مانند قدیمی ترین غرفه مک دونالد حفظ شده است.
معماری گوگی از کجا شروع شد؟
شروع Googie با معماری Streamline Moderne در دهه ۱۹۳۰ است. آلن هس، یکی از آگاه ترین نویسندگان در مورد این موضوع، در Googie می نویسد: معماری فوق العاده مدرن کنار جاده ای که تحرک در لس آنجلس در طول دهه ۱۹۳۰ با هجوم اولیه خودرو و صنعت خدماتی که برای ارائه خدمات تکامل یافت مشخص می شود. به آن با افزایش مالکیت خودرو، شهرها دیگر نباید در مرکز شهر متمرکز شوند، بلکه می توانند در حومه شهر گسترش یابند.، که در آن مراکز تجاری می توانند با مناطق مسکونی پراکنده شوند. حومه شهرها با ارائه مشاغل مشابه، اما با ماشین قابل دسترسی بودند، شلوغی کمتری داشتند. به جای یک فروشگاه اصلی در مرکز شهر، کسب و کارها اکنون چندین فروشگاه در مناطق حومه شهر داشتند. این روند جدید صاحبان و معماران را ملزم می‌کرد تا تصویری بصری ایجاد کنند تا مشتریان آن را از جاده تشخیص دهند. این معماری مصرفی مدرن بر اساس ارتباطات بود.
رستوران‌های کوچک‌تر حومه شهر اساساً تابلوهای معمارانه‌ای بودند که تجارت را برای وسایل نقلیه در جاده تبلیغ می‌کردند. این امر با استفاده از انتخاب های سبک جسورانه، از جمله ستون های بزرگ با علائم برجسته، حروف نئون پررنگ و آلاچیق های دایره ای به دست آمد. هس می نویسد که به دلیل افزایش تولید انبوه و سفر در طول دهه ۱۹۳۰، Streamline Moderne به دلیل شبح های پر انرژی که طرح های شیک آن ایجاد می کرد، محبوب شد. این ساختمان‌ها دارای لبه‌های گرد، دکل‌های بزرگ و چراغ‌های نئونی بودند که به گفته هس، همگی نماد «نیروهای نامرئی سرعت و انرژی» بودند که نشان‌دهنده هجوم تحرکی است که ماشین‌ها، لوکوموتیوها و زپلین‌ها آورده‌اند.
با رونق روزافزون ایالات متحده در طول دهه ۱۹۵۰، طراحان آمریکایی این ثروت جدید را با طراحی های خوش بینانه جشن گرفتند. توسعه انرژی هسته ای و واقعیت پرواز فضایی، تصورات عمومی از آینده را مجذوب خود کرد. معماری Googie از این روند با ترکیب انرژی در طراحی خود با عناصری مانند بومرنگ، مورب ها، انفجارهای اتمی و رنگ های روشن بهره برد. به گفته هس، معماری تجاری تحت تأثیر خواسته های انبوه مخاطبان بود. مردم اسیر کشتی های موشکی و انرژی هسته ای شدندبنابراین معماران برای جلب توجه آن‌ها از اینها به عنوان نقوش در کار خود استفاده می کردند. از زمان اختراع خودرو، ساختمان‌ها برای جلب توجه رانندگان مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما در طول دهه ۱۹۵۰ این سبک گسترده‌تر شد.
شرح مفصل تری از افراد موثر بر معماری گوگی
هویت اولین معمار که در این سبک کار کرد اغلب مورد مناقشه است، اگرچه وین مک آلیستر یکی از معماران اولیه و تأثیرگذار بود که در سال ۱۹۴۹ این سبک را با رستوران Bob’s Big Boy خود در بربنک شروع کرد. مک آلیستر شروع به طراحی رستوران‌های مد روز در کالیفرنیای جنوبی کرد که منجر به یک سری از درایوهای مدرن در دهه ۱۹۳۰ شد. اگرچه او آموزش رسمی به عنوان معمار ندیده بود، به دلیل مهارتش، بورسیه تحصیلی در دانشکده معماری دانشگاه پنسیلوانیا به او پیشنهاد شده بود. مک آلیستر با ایجاد سبکی برای هر مشتری یک نام تجاری برای کافی شاپ های زنجیره ای ایجاد کرد.
همراه با مک آلیستر، معماران پرکار گوگی شامل جان لاوتنر، داگلاس هانولد، و تیم لوئیس آرمت و الدون دیویس از شرکت آرمت و دیویس بودند که در سال ۱۹۴۷ تأسیس کردند. یکی از اعضای شرکت آرمت و دیویس با پیوستن به این شرکت در سال ۱۹۵۱، او فضاهای داخلی گوگی مانند کافی شاپ جانی در بلوار ویلشر و خیابان فیرفکس، اولین رستوران نورمز و هالیدی بول در بلوار کرنشاو را ایجاد کرد.
علاقه آمریکا به پروازهای فضایی تأثیر قابل توجهی بر سبک منحصر به فرد معماری گوگی داشت. در طول دهه ۱۹۵۰، سفر فضایی برای اولین بار در تاریخ به واقعیت تبدیل شد. در سال ۱۹۵۷ اتحاد جماهیر شوروی اسپوتنیک I را پرتاب کرد، اولین ماهواره ساخت بشر که به مدار زمین رسید. سپس اتحاد جماهیر شوروی وستوک ۱ را با حمل اولین انسان، یوری گاگارین، به مدار زمین در سال ۱۹۶۱ پرتاب کرد. دولت های آیزنهاور و کندی رقابت با شوروی برای تسلط بر فضا را به یک اولویت ملی و فوریت و اهمیت قابل توجه تبدیل کردند. این آغاز به اصطلاح ” مسابقه فضایی ” بود. تابلوهای گوگی معمولا دارای زوایای تیز و پررنگ هستند که برای نشان دادن ویژگی های آیرودینامیکی یک کشتی موشکی طراحی شده است. همچنین، در آن زمان، معماری منحصربه‌فرد شکلی از اکسپرسیونیسم معماری بود، زیرا موشک‌های فضایی در آن زمان نوآوری‌های فناوری بودند.
برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این مقاله ما بنویسید.
با آرزوی بهترین‌ها.
۰ دیدگاه