ویژگی‌های معماری گوگی
ویژگی‌های معماری گوگی
معماری گوگی نوعی معماری آینده نگر است که تحت تأثیر فرهنگ اتومبیل، جت‌ها، عصر فضا و عصر اتمی قرار گرفته است. در کالیفرنیای جنوبی با معماری Streamline Moderne در دهه ۱۹۳۰ سرچشمه گرفت و تقریبا از سال ۱۹۴۵ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ در سراسر کشور محبوب بود. معماری با تم گوگی در میان متل‌ها، قهوه خانه‌ها و پمپ بنزین‌ها محبوب بود. این سبک بعدا به طور گسترده به عنوان بخشی از سبک مدرن اواسط قرن شناخته شد، عناصری از آن نمایانگر زیبایی شناسی مردمی است.
قبل از خواندن این نوشته توصیه می‌شود نوشته‌های زیر را نیز مطالعه کنید:
ویژگی‌های معماری گوگی
از ویژگی‌های Googie می‌توان به سقف‌های متحرک، منحنی خطی، اشکال هندسی و استفاده جسورانه از شیشه، فولاد و نئون اشاره کرد. گوگی همچنین با طرح‌های نمادین حرکت در عصر فضا، مانند بومرنگ‌ها، بشقاب‌های پرنده، اتم‌های نموداری و سهمی‌ها، و طرح‌های آزاد مانند متوازی الاضلاع “نرم” و موتیف پالت هنرمند شناخته می‌شد. این قراردادهای سبکی نشان دهنده شیفتگی جامعه آمریکا به مضامین عصر فضا و تاکید بازاریابی بر طرح‌های آینده نگر بود. مانند هنر دکوبه سبک ۱۹۱۰-۱۹۳۰، Googie با گذشت زمان ارزش کم‌تری پیدا کرد و بسیاری از ساختمان‌های این سبک تخریب شده‌اند. با این حال، برخی از نمونه‌ها مانند قدیمی‌ترین غرفه مک دونالد حفظ شده است.
معماری گوگی از کجا شروع شد؟
شروع Googie با معماری Streamline Moderne در دهه ۱۹۳۰ است. آلن هس، یکی از آگاه‌ترین نویسندگان در مورد این موضوع، در Googie می‌نویسد: معماری فوق العاده مدرن کنار جاده‌ای که تحرک در لس آنجلس در طول دهه ۱۹۳۰ با هجوم اولیه خودرو و صنعت خدماتی که برای ارائه خدمات تکامل یافت مشخص می‌شود. به آن با افزایش مالکیت خودرو، شهرها دیگر نباید در مرکز شهر متمرکز شوند، بلکه می‌توانند در حومه شهر گسترش یابند، که در آن مراکز تجاری می‌توانند با مناطق مسکونی پراکنده شوند. حومه شهرها با ارائه مشاغل مشابه، اما با ماشین قابل دسترسی بودند، شلوغی کم‌تری داشتند. به جای یک فروشگاه اصلی در مرکز شهر، کسب و کارها اکنون چندین فروشگاه در مناطق حومه شهر داشتند. این روند جدید صاحبان و معماران را ملزم می‌کرد تا تصویری بصری ایجاد کنند تا مشتریان آن را از جاده تشخیص دهند. این معماری مصرفی مدرن براساس ارتباطات بود.
رستوران‌های کوچک‌تر حومه شهر اساسا تابلوهای معمارانه‌ای بودند که تجارت را برای وسایل نقلیه در جاده تبلیغ می‌کردند. این امر با استفاده از انتخاب‌های سبک جسورانه، از جمله ستون‌های بزرگ با علائم برجسته، حروف نئون پررنگ و آلاچیق‌های دایره‌ای به دست آمد. هس می‌نویسد که به دلیل افزایش تولید انبوه و سفر در طول دهه ۱۹۳۰، Streamline Moderne به دلیل شبح‌های پر انرژی که طرح‌های شیک آن ایجاد می‌کرد، محبوب شد. این ساختمان‌ها دارای لبه‌های گرد، دکل‌های بزرگ و چراغ‌های نئونی بودند که به گفته هس، همگی نماد «نیروهای نامرئی سرعت و انرژی» بودند که نشان دهنده هجوم تحرکی است که ماشین‌ها، لوکوموتیوها و زپلین‌ها آورده‌اند.
با رونق روزافزون ایالات متحده در طول دهه ۱۹۵۰، طراحان آمریکایی این ثروت جدید را با طراحی‌های خوش بینانه جشن گرفتند. توسعه انرژی هسته‌ای و واقعیت پرواز فضایی، تصورات عمومی از آینده را مجذوب خود کرد. معماری Googie از این روند با ترکیب انرژی در طراحی خود با عناصری مانند بومرنگ، مورب‌ها، انفجارهای اتمی و رنگ‌های روشن بهره برد. به گفته هس، معماری تجاری تحت تأثیر خواسته‌های انبوه مخاطبان بود. مردم اسیر کشتی‌های موشکی و انرژی هسته‌ای شدند؛ بنابراین معماران برای جلب توجه آن‌ها از این ها به عنوان نقوش در کار خود استفاده می‌کردند. از زمان اختراع خودرو، ساختمان‌ها برای جلب توجه رانندگان مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما در طول دهه ۱۹۵۰ این سبک گسترده‌تر شد.
شرح مفصل تری از افراد موثر بر معماری گوگی
هویت اولین معمار که در این سبک کار کرد اغلب مورد مناقشه است، اگرچه وین مک آلیستر یکی از معماران اولیه و تأثیرگذار بود که در سال ۱۹۴۹ این سبک را با رستوران Bob’s Big Boy خود در بربنک شروع کرد. مک آلیستر شروع به طراحی رستوران‌های مد روز در کالیفرنیای جنوبی کرد که منجر به یک سری از درایوهای مدرن در دهه ۱۹۳۰ شد. اگرچه او آموزش رسمی به عنوان معمار ندیده بود، به دلیل مهارتش، بورسیه تحصیلی در دانشکده معماری دانشگاه پنسیلوانیا به او پیشنهاد شده بود. مک آلیستر با ایجاد سبکی برای هر مشتری یک نام تجاری برای کافی شاپ‌های زنجیره‌ای ایجاد کرد.
همراه با مک آلیستر، معماران پرکار گوگی شامل جان لاوتنر، داگلاس هانولد، و تیم لوئیس آرمت و الدون دیویس از شرکت آرمت و دیویس بودند که در سال ۱۹۴۷ تاسیس کردند. یکی از اعضای شرکت آرمت و دیویس با پیوستن به این شرکت در سال ۱۹۵۱، او فضاهای داخلی گوگی مانند کافی شاپ جانی در بلوار ویلشر و خیابان فیرفکس، اولین رستوران نورمز و هالیدی بول در بلوار کرنشاو را ایجاد کرد.
علاقه آمریکا به پروازهای فضایی تاثیر قابل توجهی بر سبک منحصر به فرد معماری گوگی داشت. در طول دهه ۱۹۵۰، سفر فضایی برای اولین بار در تاریخ به واقعیت تبدیل شد. در سال ۱۹۵۷ اتحاد جماهیر شوروی اسپوتنیک I را پرتاب کرد، اولین ماهواره ساخت بشر که به مدار زمین رسید. سپس اتحاد جماهیر شوروی وستوک ۱ را با حمل اولین انسان، یوری گاگارین، به مدار زمین در سال ۱۹۶۱ پرتاب کرد. دولت‌های آیزنهاور و کندی رقابت با شوروی برای تسلط بر فضا را به یک اولویت ملی و فوریت و اهمیت قابل توجه تبدیل کردند. این آغاز به اصطلاح “مسابقه فضایی” بود. تابلوهای گوگی معمولا دارای زوایای تیز و پررنگ هستند که برای نشان دادن ویژگی‌های آیرودینامیکی یک کشتی موشکی طراحی شده است. همچنین، در آن زمان، معماری منحصر به فرد شکلی از اکسپرسیونیسم معماری بود، زیرا موشک‌های فضایی در آن زمان نوآوری‌های فناوری بودند.
برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این نوشته ما بنویسید.
با آرزوی بهترین‌ها.
۰ دیدگاه