۲۵ مورد از بهترین معماری‌های چین – بخش اول
۲۵ مورد از بهترین معماری‌های چین – بخش اول
تاریخ ثبت شده چین بیش از ۴۰۰۰ سال پیش باز می گردد. این ۲۵ ساختمان باعث معرفی بخشی از میراث غنی معماری کشور می‌شوند.
۲۵ مورد از بهترین معماری‌های چین – بخش اول
صومعه لبرنگ تاشی کییل
صومعه لابرانگ که در دامنه کوهی، رو به رودخانه دا شیا و در ارتفاع بیش از ۹۸۴۲ فوت (۳۰۰۰ متر) واقع شده است، در میان شش صومعه مهم سنت Gelug در نظر گرفته می‌شود. Labrang مطابق با یک طرح سنتی تبتی است، اگرچه ساختمان‌های آن چینی هان و ترکیب سبک هان و تبتی را اثبات می‌کند. ساختمان‌های زیادی که مجموعه صومعه وسیع را تشکیل می‌دهند، در حوالی سالن بزرگ Mayjung Tosamling متمرکز شده‌اند، که توسط اولین Jamyang-zhaypa در سال ۱۷۱۰ تأسیس شده است. این ساختار چوبی چشمگیر توسط ۱۴۰ ستون چوبی پشتیبانی می‌شود و می‌تواند ۳۰۰۰ راهب را در خود جای دهد. فضای داخلی بسیار تأثیرگذار با نفوذ شدید نپال تزیین شده و تحت سلطه یک بودای طلایی با ارتفاع ۳۲ فوت (۱۰ متر) ساخته شده توسط صنعتگران نپالی. کل صومعه شامل بیش از ۱۰،۰۰۰ مجسمه مذهبی است که از طیف گسترده‌ای از مواد از جمله یشم، طلا، عاج، خاک رس، برنز و چوب ساخته شده است. هم‌چنین بیش از ۶۵۰۰۰ نسخه خطی بودایی تبتی در موضوعات گسترده‌ای مانند فلسفه، پزشکی، تاریخ و ادبیات در آن قرار دارد. دیوارهای ساختمان‌ها از چوب و گل یا سنگ و گل ساخته شده‌اند، نمای بیرونی آن‌ها با سنگ‌های سیاه روبرو شده است. سبک ساده و ظریف در نظر گرفته شده است. در اطراف خط قرنیز ساختمان‌های بلندتر عناصر معمولی تبتی از دیوارهای کم ارتفاع ساخته شده از چمن وجود دارد که باعث افزایش ارتفاع می‌شود، گاهی اوقات به اندازه دو طبقه.
معبد شائولین
در سال ۴۶۴ یک راهب هندی به نام بادا، بیست و هشتمین جانشین در ردیف رهبران مذهبی که می‌توان به بودا ردیابی کرد، برای گسترش تعالیم بودایی وارد چین شد. معبد شائولین که ساخت آن در سال ۴۹۵ به دستور امپراتور شیاوون آغاز شد، موفقیت وی را گواهی می‌دهد. از اینجا بود که کتاب مقدس هند به زبان چینی ترجمه شد و احکام بودیسم ذن شکل گرفت. بادا هم‌چنین مشهور است که هنرهای رزمی را به عنوان یک تمرین مکمل برای مراقبه معرفی کرده است – روشی که به شائولین گونگفو یا کونگ فو بسیار ماهر تبدیل شد.
ساختار اصلی معبد ساده بود، اما با هر سلسله بعدی معبد شائولین به طور فزاینده‌ای گسترش می‌یابد – بسیاری از ساختارهای فعلی مربوط به سلسله‌های مینگ و چینگ است. برای حفظ تقارن در طراحی معبد با تمام ساختمان‌های حیاتی که در امتداد محور مرکزی سایت ساخته شده‌اند، بسیار مراقبت شد. این‌ها شامل دروازه معبد، برج‌های زنگ و طبل، تالار پادشاه آسمانی، تالار اصلی، اتاق Abbot’s، تالار ماهاویرا و غرفه نگهداری سوترا است. بزرگترین و چشمگیرترین ساختمان مجموعه، تالار هزار بودا است که فضای داخلی آن با نقاشی‌های دیواری نفیس و کاملاً حفظ شده تزیین شده است.
نزدیک معبد یکی از بزرگترین پرونده‌های معماری چین، جنگل پاگودا است. در اینجا ۲۴۶ مکان دفن با انواع حیرت‌انگیز بتکده‌ها مشخص شده است. این تنوع ساختاری، همراه با اهمیت معبد به عنوان زادگاه آیین ذن، معبد شائولین را به یکی از مهمترین مکان‌های بودایی چین تبدیل می‌کند.
ساختمان Kowloon
در گذشته‌ای نه چندان دور، پرواز به هنگ‌کنگ مانند یک سواری در نمایشگاه بود. فرودگاه بین‌المللی کای تاک در زمین احیا شده از بندر احاطه شده توسط آسمان خراش‌ها نشست. رویکرد خواستار برخورد رواقی یا سفت و محکم بودن ماده جنسی و مقوی بود. هنگامی که فرودگاه جدید Chek Lap در جزیره‌ای درست در نزدیکی Lantau، مایل با مرکز شهر هنگ‌کنگ توسعه یافت، این فرودگاه را به خط مترو MTR به شهر وصل کرد.
شن و ماسه دریایی پمپ شده سایت احیای West Kowloon را ایجاد کرد. این زمین پارک عمومی و سیستم خدمات MTR است. ساختمان تهویه Kowloon که توسط تری فارل طراحی شده است، در نوک جنوبی این سایت قرار دارد. سیلاب‌ها، ترانسفورماتورهای قدرت و واحدهای تهویه عملکرد ساختمان فارل را تعیین می‌کنند، اما نه فرم. طبق گفته خود فارل، این شکل برای ارجاع به چشم‌انداز موج‌دار و امواج بندر بوده است، اما بیشتر شبیه ارگانیسم خمیده‌ای است که چهار قطعه بزرگ از قسمت اصلی بدنش بلند شده است، آماده معکوس کردن تکامل و بازگشت به یک زندگی آبزی است. فن‌های مکانیکی تونل‌های راه آهن فرودگاه را تهویه می‌کنند و دریچه‌های پیشگیری از آب آب را کنترل می‌کنند. این ساختمان شامل نقاط ورود/خروج راه پله برای کارگران خدماتی و نقاط تخلیه اضطراری برای غیرنظامیان است. ساختمان فارل تنها مجموعه از این مجموعه است که از ادغام نهایی در توسعه جدید محافظت می‌شود. این همچنان به عنوان نگهبان West Kowloon در لبه آب خواهد بود.
صومعه معلق Xuan Kong Si
حدود ۶۵ مایلی (۶۵ کیلومتری) از شهر صنعتی ممنوع داتونگ، که دارای یکی از بزرگترین معادن ذغال سنگ جهان است، یک شگفتی معماری است که از لحاظ تصویری و فیزیکی فراتر از رابطه بین نوع بشر و طبیعت است. در کنار کوه Heng Shan، در ضلع غربی تنگه Jinxia، صومعه معلق Xuan Kong Si قرار دارد. ساخت و ساز در سال ۴۹۱ آغاز شد، گرچه از آن زمان کارهای اضافی و نوسازی انجام شده است، از جمله بازسازی اساسی در سال ۱۹۰۰. از عناصر محافظت شده، الهام این صومعه اثیری از مفهوم تائوئیست آرامش است، جایی که تمرکز توسط صداهای عادی مانند اذیت نمی‌شود. کلاغ خروس و پارس سگ.
صومعه برای منحصر به فرد بودن آن، نه تنها از زیبایی و موقعیت پرتحرک آن، بلکه هم‌چنین از این جهت که تنها نمونه بازمانده از معبدی است که بر اساس سه فلسفه اصلی چین ساخته شده است: شاهد این امر باید در داخل معبد در مجسمه‌های Shakyamuni ، Confucius و Laozi دیده شود.
روش ساخت و ساز مورد استفاده برای به حالت تعلیق درآوردن این صومعه از روی تنگه، یک سری دهانه‌های قلم‌زنی شده در سنگ بود که تیرهای چوبی در آن فرو رفته بود. تیرهای برجسته به عنوان پایه و اساس ساختمان بود که بر روی آن تخته‌ها و ستون‌های چوبی برای ایجاد دیوارها و سقف‌ها متصل شده بود. به عنوان یک اقدام ایمنی، یک نرده چوبی به هر ساختمان دامن می‌زند، و تیرهای چوبی عمودی بیشتر از زیرگذرها و ساختمان‌ها را پشتیبانی می‌کنند.
مجموعه صومعه شامل ۴۰ اتاق با فضای ترکیبی ۱۶۳۵ فوت مربع (۱۵۲ متر مربع) است که به وسیله راهروهای بیرونی به یکدیگر متصل می‌شوند. بالاترین آن‌ها، که قبلاً ۲۹۵ فوت (۹۰ متر) بالاتر از بستر رودخانه بود، اکنون به دلیل ذوب شدن رودخانه، ۱۹۰ فوت (۵۸ متر) بالاتر است.
معبد کنفوسیوس
معبد کنفوسیوس اندکی پس از مرگ حکیم و فیلسوف کنفوسیوس در سال ۴۷۹ پ. وی در زیر یک تومول در معبد دفن شده است. این مجموعه بیش از ۲۰۰۰ سال گسترش یافت، اگرچه در طی انقلاب فرهنگی مائوئیستی توسط گارد سرخ آسیب زیادی دید. آتش‌سوزی در سال ۱۴۹۹ به بیشتر معبد آسیب رساند و بیشتر مجموعه فعلی مربوط به آن زمان است.
این معبد دارای نه حیاط است که از طریق یک سری دروازه‌ها وارد شده است. این نقشه در اطراف یک محور مرکزی، شبیه به شهر ممنوعه در پکن ترسیم شده است. غرفه ستاره ادبیات در سال ۱۰۹۸ ساخته شد و در سال ۱۱۹۱ بازسازی شد و در آن طبقه کتابخانه‌ای قرار دارد. دورتر از معبد، تالار موفقیت بزرگ (داچنگدیان) قرار دارد که دارای چهار برج در گوشه‌های حیاط است. در مقابل Dachengdian غرفه زردآلو (Xingtan) قرار دارد. تمام غرفه‌ها و سالن‌ها به روش سنتی چینی ساخته شده‌اند، با استفاده ظریف از دیوارهای قرمز، سقف‌های زرد و سنگ تراشی‌های مرمر سفید تراشیده شده. معابد کنفوسیوس معمولاً تصاویر را نمایش نمی‌دهند. هدف آن‌ها ارج نهادن به آموزه‌های حکیم است. با این حال، در کوفو، که هنوز توسط فرزندان کنفوسیوس اداره می‌شود، مجسمه‌هایی از او وجود دارد. همزمان با گسترش فلسفه کنفوسیوس در شرق آسیا ، معابد در کره، ویتنام، اندونزی و ژاپن به تدریج ساخته می‌شدند. طراحی چنین معابد تحت تأثیر معبد اصلی در کوفو قرار گرفت.
موزه تاریخ نینگبو
وانگ شو و همسرش لو ونیو استودیوی معماری آماتور هستند. موزه تاریخ نینگبو یکی از اصول اصلی تمرین آن‌ها را دربرمی گیرد: جاذبه آتاویستی ما به طبیعت. زمینه، مواد، و نتیجه شکل‌گیری، و وانگ صنعتگران خود را تشویق می‌کند “نقص” را به ویژگی تبدیل کنند. نمای بریکولاژ Ningbo یک کار آگاهانه، متنوع، گاه خارج از شاقول از آجر اصلاح شده، کاشی‌های بام و سنگ است. اشکال تکتونیکی عظیم موزه با بتن، چوب و بامبو ساخته شده است. ویندوزها مربع ها و مستطیل‌هایی با اندازه متفاوت هستند که در الگوهای غیرخطی اما هدفمند قرار گرفته‌اند.
از فاصله دور، نماها بهترین دوست زمین شناس را به خود می‌بینند – برش‌های جاده‌ای که هزاران سال از تاریخ زمین می‌تواند مانند یک کتاب خوانده شود. معابر خارجی بین ساختمان‌های موزه به بسترهای خشک رودخانه شباهت دارد، به گونه‌ای که دیوارهای دره مانند نینگبو بیش از آن‌که توسط یک معمار ساخته شود، توسط بلند شدن تکتونیکی ایجاد شده است. دیوارها مانند کشتی‌هایی هستند که در بارانداز خشک قرار دارند، اما شیب آن‌ها در پایه‌های آن‌ها پناه می‌گیرد، در حالی که پنجره‌ها انرژی مخالف را اعمال می‌کنند و باز می‌شوند. دهلیز موزه بزرگ و منطقی است. کف‌های بتونی به سنگ‌فرش‌های سنگی متصل شده عمل می‌کنند. دیوارهای داخلی مانند دیوارهای کوهنوردی سه‌بعدی به نظر می‌رسند، در حالی که سایر لایه‌ها چندین لایه افقی از قلمه‌های بامبو تقسیم شده هستند.
نینگبو بازتاب سال‌هایی است که وانگ برای یادگیری صنعت و مرمت بناهای تاریخی صرف کرده است. میراث چین از ساختمان‌های بومی، که در آن دیوارهای چند ماده‌ای مقاوم‌تر از دیوارهای یک ماده هستند، هم‌چنین نشان‌دهنده پاسخ عملی به کمبود منابع است. دیوارهای خاکی دستمال کاغذی وقتی که وقت و بودجه اجازه می‌دهد با آجر، کاشی و سنگ پر می‌شوند. این روش ساختاری پایدار یکی از دلایل رویکردهای “آماتور” معماری قهرمانان وانگ است. به گفته وانگ، فرم “نیمی از کوه، نیمی از خانه” سازنده، غنی و نینگبو، بیشتر شبیه “یک موجود زنده است … تا یک ساختمان مستحکم”.
برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط معماری‌های مشهور چین برای ما بنویسید.
با آرزوی بهترین‌ها.
۰ دیدگاه