استاندارد معماری رادیولوژی – ضوابط معماری رادیولوژی
از آنجایی که رادیولوژی یکی از بخش های مهم در آزمایشگاه ها است، نیاز است تا تمامی متریال های بکار رفته در آن از ویژگی هایی مطابق با استانداردهای طراحی رادیولوژی برخوردار باشد. همچنین تجهیزات مورداستفاده در رادیولوژی نیز باید مطابق با استانداردها تهیه و استفاده شود. این محتوا به منظور آشنایی با استانداردهای طراحی در رادیولوژی، و تجهیزات آن نگارش شده است.
قبل از خواندن این مقاله توصیه می شود مقالات زیر را نیز مطالعه کنید:
استاندارد معماری رادیولوژی
بخش رادیولوژی یکی از بخش های مهم در فضای آزمایشگاه های مراکز درمانی است. این فضا باید کاملاً استریل و مطابق با استانداردهای طراحی در بخش های آزمایشگاهی طراحی شود. همچنین فضای رادیولوژی باید به گونه ای طراحی شود که امکان بازسازی رادیولوژی پس از مدت ها امکان پذیر باشد. رادیولوژی در ساده ترین روش کاربرد ایکس ری و رادیواکتیو برای تشخیص و درمان بیماری هاست. اتاق رادیولوژی بایستی به نحوی طرح ریزی شده باشد که فضای مناسب برای طراحی فضاهای اضافی مورد نیاز برای آماده سازی تجهیزات و پشتیبانی پرستاری وجود داشته باشد.
در زمان تصمیم گیری درباره مکان یابی معماری رادیولوژی در تسهیلات مرکز درمانی عوامل متعددی بایستی در نظر گرفته شود. خدمات ارایه شده از لحاظ استراتژیکی بایستی به نحوی قرار گیرد که حداکثر بهره وری کاربری تامین شود. همان طور که فنآوری در حال پیشرفت مستمر است و روش های جدید برای تشخیص تصاویر در رادیولوژی توسعه یافته، ملاحظاتی بایستی مورد توجه قرار گیرد که از آن جمله اند نوسازی، توسعه و گسترش فضا و جایگزینی تجهیزات در آینده. فضاهای اداری و فضاهای پشتیبانی بایستی در مجاورت معماری رادیولوژی باشند.
اصول طراحی معماری رادیولوژی
در اصول طراحی معماری رادیولوژی ایده طراحی برای خدمات رادیولوژی قابل تقسیم بندی به دو استراتژی برنامه ریزی است: ایده ی هسته کاری مرکزی و ایده ی خوشه ای. هسته ی کاری مرکزی ایده آل برای خدماتی است که شامل دوازده یا تعداد کم تر اتاق تشخیص است که برای اهداف تخصصی و جامع در نظر گرفته شده است. چنین طراحی فضایی فشرده است و طی کردن مسافت برای دسترسی را برای بیماران و کارکنان به حداقل رسانده است. طراحی خوشه ای برای خدماتی است که شامل بیش از دوازده اتاق درمان است. در چنین طرحی فضاهای اصلی عبارتند از: رادیوگرافی، فلوروسکوپی، فضاهای مدیریتی پیرامون دو یا چند فضای پشتیبانی. در ایده های برنامه ریزی معماری رادیولوژی، مدیریت و پشتیبانی بایستی مرکزیت داشته باشند تا بهره وری فضا و کارکنان افزایش یابد.
پلان معماری رادیولوژی
در پلان معماری رادیولوژی فضای انتظار بیماران بایستی در مجاورت ورودی اصلی باشد تا دسترسی مستقیم به اتاق های درمان و رختکن وجود داشته باشد. فضای اتاق معاینه بایستی به نحوی باشد که معاینه بیماران به راحتی انجام گیرد و کارایی کارکنان تامین شود. مکان اتاق رادیولوژی که با حجم معاینه های زیادی همانند قفسه سینه، شکم، و سایر اندام هاست بایستی در مجاورت پذیرش و اتاق های انتظار باشد تا مسافتی که بیماران طی می کنند کاهش یابد و مسیریابی بیماران بهبود بخشد. اتاق هایی که دارای تجهیزاتی نظیر سونوگرافی و ام آر آی هستند و سایر اتاق های تشخیص که نیازمند فرایند تشخیص طولانی ترند بایستی دورتر از فضای پذیرش و اتاق انتظار در نظر گرفته شوند. اتاق کنترل برای هر پلان معماری فضای رادیولوژِ بایستی شامل تجهیزات مناسبی باشد و محفاظت از تابش لازم را برای تکنسین رادیولوژی فراهم آورد.
استانداردهای معماری رادیولوژی
- اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی در محل مناسبی قرار گیرد تا تکنسین بتواند بیمار را در موقعیت معاینه و کنترل برای عکسبرداری به طور همزمان مشاهده کند.
- اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی اجازه ی مشاهده بیمار را توسط پنجره زمانی که میز در موقعیت عمودی ۹۰ درجه و همچنین در حالت افقی است داشته باشد.
- فضاهای وسیع تر در پلان معماری رادیولوژی برای طراحی قفسه های نگهدارای تجهیزات در نظر گرفته شده است.
- پارتیشن های معماری داخلی رادیولوژی بایستی به صورت تخته های گچی بر روی تیرهای فلزی باشد.
- پارتیشن های دفاتر فیزیوتراپی، اتاق های معاینه و اتاق های تشخیص بایستی با عایق های صوتی طراحی شود.
- اتاق کنترل فضای رادیولوژی بایستی بدون درب طراحی شود.
- پارتیشن ها، پنجره ها و درب های پیرامون اتاق رادیولوژی، سی تی اسکن، و فیزیوتراپی مجهز به درب های ضد تابش ایکس بایستی باشند.
- اگر فضای رادیولوژی به گونه در سایت قرار گیرد که ساختمان های دیگر به آن مشرف باشند، نباید در آن بخش از دیوار پنجره ای طراحی شود.
- حداقل فضای رادیوگرافی ۱۸ مترمربع می باشد که این فضا جدا از فضای رختکن و دستشویی رادیوگرافی می باشد.
- عرض درب ورودی ۱۲۰ سانتی متر می باشد.
- عرض درب ورودی اتاق کنترل در این بخش ۷۰ الی ۸۰ سانتی متر است.
- طراحی حداقل یک رختکن با ابعاد یک مترمربع ضروری است.
- طراحی حداقل یک دستشویی با ابعاد یک مترمربع ضروری است.
- ارتفاع کف تا سقف بخش رادیولوژی باید حداقل ۲۷۰ سانتی متر مربع باشد.
- منبع برق مصرفی در این بخش از آزمایشگاه باید برق سه فاز با حداقل ۵۰ آمپر باشد.
- دیوارهای داخلی بخش رادیولوژی باید تا ارتفاع ۱۸۰ سانتی متر مربع، سرامیک شود.
- ابعاد در نظر گرفته شده برای پاس کاست باید حداقل ۴۰ در ۶۰ سانتی متر باشد.
- ارتفاع پاس کاست تا لبه پایینی آن باید ۱۳۰ سانتی متر باشد.
- اتاق کنترل باید با یک پنجره به اتاق رادیولوژی اشراف کامل داشته باشد و تکنسین به طور کامل بر بیمار مشرف باشد.
- شیشه ای که در پنجره میان اتاق رادیولوژی و اتاق کنترل قرار می گیرد، باید از جنس سربی باشد. ابعاد شیشه سربی ۳۵ در ۳۵ سانتی متر باشد.
- درب های موجود در اتاق رادیوگرافی باید بتن ریزی و سرب کوبی شود. همچنین از دستگیره و لولاهای مناسب برای درب ها استفاده شود.
- نصب کردن هواکش در فضای رادیوگرافی الزامی است.
- اتاق رادیوگرافی باید تا حد امکان فاقد پنجره باشد. اگر هم پنجره ای رو به بیرون دارد باید ارتفاع آن از کف ۱۸۰ سانتی متر باشد.
- اگر اتاق رادیولوژی دارای پنجره باشد، از بیرون نباید به داخل اتاق اشراف وجود داشته باشد.
- اتاق رادیولوژی باید تا حد امکان در طبقه همکف طراحی شود. درصورتی که در طبقات دیگر قرار گیرد، باید مجهز به آسانسور باشد.
- وسایل و تجهیزات موجود در اتاق رادیولوژی دارای وزن سنگینی هستند. کف اتاق باید به گونه ای طراحی شود که، تحمل وزن های بالا را داشته باشد.
- در اطراف تحت به منظور چرخش باید از هر طرف یک متر فضای خالی داشته باشد.
- با توجه به فعالیت هایی که برای بخش رادیوگرافی در نظر گرفته می شود. می توان برای آن پذیرش و فضای انتظار پیش بینی نمود
- دیوارهای سرویس بهداشتی باید تا سقف سرامیک و یا کاشی شوند.
- تجهیزات اطفاء حریق برای این بخش باید تعبیه شود.
- دیوارهای سرویس بهداشتی باید تا سقف سرامیک و یا کاشی شوند.
- استفاده از کاغذدیواری و رنگ های به لکا در این بخش از آزمایشگاه دارای منع بهداشتی می باشد.
- استفاده از لامپ های آویز و لوستر در بخش های مختلف آزمایشگاه منع بهداشتی دارد.
- هرگونه نقاط گردگیر، سر گیر و پاگیر باید از طراحی بخش های مختلف آزمایشگاه حذف شود.
- این بخش از فضای آزمایشگاهی باید حد الامکان در بخش های انتهایی سالن قرار گیرد. تا بتوان آن را در برابر اشعه های مضر محافظت نمود. در این صورت دیوارهای خارجی این بخش نیاز به سرب کوبی ندارد.
- این بخش از آزمایشگاه نیاز به فضاهای مجزایی برای عملکردهای تصویربرداری، سی تی اسکن، سیستم رادیویی آنکولوژی، MRI، فلورسکوپی و پزشکی هسته ای می باشد.
- فضاهای ارتباطی در این بخش باید با توجه به تجهیزات، عملکرد بخش، مسیر بیمار و مسیر پرسنل طراحی شود.
راهنمای اجرای معماری رادیولوژی
در معماری رادیولوژی فضاها عبارتند از اتاق معاینه، اتاق های تشخیص، اتاق کنترل، سرویس بهداشتی، دفاتر اداری، اتاق های جلسات، اتاق های رادیولوژی یا رادیوگرافی و نوع پارتیشن ها، کفپوش، درب ها و عایق های صوتی بایستی طبق مقرارات معماری ساختمان اجرا شوند.
برای مشاوره ی رایگان می توانید با شماره های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این مقاله ما بنویسید.
موفق باشید.