طراحی پارامتریک بر پایه الگوهای سنتی
طراحی پارامتریک بر پایه الگوهای سنتی
طراحی پارامتریک بر پایه‌ی الگوهای سنتی معماری امروزه طراحی پارامتریک، مزایای بسیار زیادی برای فرایندهای مهندسی، تولید و ساخت ارائه می‌دهد طبیعتاً معماران نیز از این قاعده به دور نیستند. همواره تلاش می‌کنند این روشها را در خلق راه‌حل‌های طراحی در فرایند طراحی خود به کار ببرند. پارامتریک فرایندی برمبنای اندیشه الگوریتمی است که رابطه بین هدف طراحی و پاسخ طراحی را مشخص میکند.
پیشینه‌ی تاریخی توجه به ریاضیات در معماری
تا پیش از ظهور مدرنیسم و تحول از معماری سنتی، معمارانی که زیباترین آثار را پدید آوردند اغلب از کسانی بودند که ریاضیات تبحر بسیار زیادی داشته‌اند. اما در جریان این تغییر معماری نه تنها پیوند خود را با علم بلکه از منطق که مایه اصلی علم هست نیز گسست.
در ابتدای قرن بیستم پیشگامان مدرنیسم، معماری را با ایدئولوژی‌های مد نظر خود پیوند دادند که این امر سبب شد معماری در افکار عمومی شکل تازه‌ای پیدا کند به طوری که سودمندترین معماری تحت الشعاع تبلیغات مدرنیست‌ها قرار گرفت.
به همین دلیل که معماران معاصر اغلب در گرایش های خود پذیرای علوم جدید نمی‌باشند. ریاضیات درمیان دانشجویان معماری ارتباط آن‌ها را با دانش محدود میکند و آن‌ها را به سوی یک ساختار ذهنی ضد ریاضی سوق می‌دهد.
طراحی پارامتریک
روش‌کار معماری پارامتریک در طراحی سازه‌های ساختمان گیاهان و تقلید از عوامل زیستی است که ارزش‌های زیبایی شناسی و عملیاتی آن از نمونه‌های عادی بالاتر است. فرم‌یابی پارامتریک یا مولفه‌ای به معنای روند پیش گرفته شده بر مبنای راه‌حل‌های داده شده به مسائل فضایی و چند بعدی با بهره‌گیری از متغیرهای قابل تغییر با معرفی دسته‌ای از قوانین که بیان کننده ایرادات و موانع شکل فرم‌ها است در امر روان‌سازی روند طراحی معماری می‌شود.
برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این مقاله برای ما بنویسید.
با آرزوی بهترین‌ها.
۵ دیدگاه