طراحی فضای سبز به سبک مدرن
طراحی فضای سبز به سبک مدرن
محوطه سازی و منظرسازی مدرن به منظور تکمیل یک ساختار معماری همچون خانه یا ساختمان انجام می گیرد، اما هنوز هم زمینه هایی وجود دارند که این امکان را برای معماران منظر فراهم می سازند تا طراحی فضای سبز مدرن را دقیقاً همان طور که دوست دارند، انجام دهند و محیط هنری و زیبای منحصربه فردی ایجاد کنند.
قبل از خواندن این مقاله توصیه می شود مقالات زیر را نیز مطالعه کنید:
طراحی فضای سبز به سبک مدرن
تاریخچه فضای سبز مدرن
به طور کلی باید بگوییم که منظرسازی مدرن از یک مکتب هنری به وجود نیامده، بلکه با کمک ترکیب تعدادی از تأثیرات زیبایی شناسی شکل گرفته است. در این میان می توان به قطعیت گفت که طراحی های قرون وسطی، نقشی اساسی در ساخت و طراحی فضای سبز مدرن داشته اند، به ویژه اشکال هندسی و تضادهای چشمگیری که در کار معماران برجسته آن دوره همچون فرانک لویدرایت دیده می شود.
بروتالیسم یا معماری زبره کاری نیز عنصر دیگری است که در طراحی باغچه ویلا و فضای سبز مدرن به چشم می خورد، به ویژه زمانی که استفاده از مصالح ساختمانی همچون بتن را بر سنگ های طبیعی می بینیم، می توانیم رد پای این سبک را به خوبی حس کنیم. بد نیست به این موضوع نیز اشاره کنیم که بتن نسبت به سایر مصالح از قیمت کمتری برخوردار است و به همین دلیل نیز می توان در برنامه ریزی شهری با بودجه کمتر، با خیال راحت روی آن حساب کرد.
طراحی صنعتی نیز از دیگر منابعی است که نقشی اساسی در منظرسازی مدرن و طراحی فضای سبز مدرن داشته است و به راحتی می توان رد پای کارخانه های قدیمی و بسیاری از ساختمان هایی که در سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۳ ساخته می شدند را در فضای سبز مدرن و طراحی حیاط خانه های ویلایی، مشاهده کرد.
اصول طراحی فضای سبز مدرن
به طور کلی می توان گفت که محوطه سازی مدرن یا همان فضای سبز مدرن به سه عنصر اصلی طراحی، مصالح و همین طور عملکرد، بستگی خواهد داشت. طراحی و مصالح، شامل نمای فضای سبز مدرن شما می شود و تأثیر آن نیز در فضا بسیار است. در کنار این نیز اهمیت آن را می توان در کنار سبک های قدیمی تر محوطه سازی مورد بررسی و مقایسه قرار داد.
اگر بخواهیم اهمیت بخش عملکرد را نیز مورد بررسی قرار دهیم، باید بگوییم که اصولاً محوطه سازی مدرن به دنبال بازتعریف نحوه استفاده از فضاهای بیرونی است. به همین دلیل هم هست که محوطه سازی مدرن نمی تواند طراحی فضای سبز حیاط خود را سریع تر از شیوه های سنتی تر پیاده سازد. درست است که شاید بسیاری از باغبان ها نسبت به این موضوع مقابله بسیاری داشته باشند، اما امروزه بسیاری از فضاهای سبز به عنوان مکان های عبور و مروری و رفت و آمدی شناخته می شوند و صرفاً زمان کمی از وقت مردم را به خود اشغال می کنند.
طبیعی است که این موضوع را به هیچ عنوان نتوان با محوطه سازی ویلا یا فضاهایی مقایسه کرد که افراد در آن ها زندگی می کنند! به همین دلیل نیز می توان گفت که فضای سبز مدرن تا حدی نسبت به سایر روش ها، بیشتر به زیبایی شناسی توجه نشان می دهد.
از جمله عناصر طراحی فضای سبز مدرن می توان به خطوط صاف، تمیز و مستقیم، تعادل، ترکیب دقیق بافت ها، استفاده محدود از رنگ ها و… اشاره کرد. در این شیوه از منظرسازی به جای آنکه همچون طراحی های سنتی از رنگ های آشفته استفاده شود، غالباً رنگ های خنثی تری مورد استفاده قرار می گیرند و همین موضوع نیز تأکید بر سبزی و طراوت گیاهان و گل ها را به مراتب افزایش خواهد داد.
رویکرد مدرن در این نوع از منظرسازی نسبت به استفاده از مصالح مشخصی همچون سنگ فرش، راهروهای بتنی، دروازه های فلزی راه راه، حصارهای ساخته شده از فلز یا فایبرگلاس و… تأکید دارد. به همین دلیل نیز ممکن است که عدم استفاده از ترکیب چوب و سنگ در این سبک برای بسیاری از افراد عجیب به نظر برسد! با این حال شما می توانید این عناصر را با کمک المان هایی همچون مجسمه هایی از سنگ طبیعی و وجود درخت و درختچه های زیبا جبران کنید.
طراحی فضای سبز مدرن
طراحی فضای سبز مدرن صرفاً به زیبایی فضا محدود نمی شود، بلکه ایجاد پایداری و مقاومت نیز عنصر مهمی در این نوع از محوطه سازی خواهد بود، آن هم به ویژه در مناطقی که ساکنان آن ها نسبت به تغییرات آب و هوایی واکنش های بسیاری دارند. در چنین شرایطی جمع آوری آب باران، انرژی خورشیدی، انرژی باد و… همه و همه در منظرسازی مدرن مورد توجه قرار گرفته و گنجانده می شوند.
پیاده روها و سنگ فرش ها در فضای سبز مدرن
طراحی پیاده روها در فضای سبز مدرن، کمی جسورانه به نظر می رسد. چراکه سنگ فرش ها در این طراحی، کاملاً متقارن و زاویه دار هستند و برخلاف بسیاری از سبک ها، به هیچ عنوان اشکال منحنی و متریال ارگانیکی ندارند! سنگ فرش ها اغلب از بتن ریخته شده و یا سنگ آبی تراش خورده ساخته می شوند. پیاده روها در فضای سبز مدرن، معمولاً بلند هستند و برای خانه هایی کاربرد دارند که بر روی چوب و سکو ساخته شده باشند.
ویژگی های عنصر آب در فضای سبز مدرن
به طور کلی باید بگوییم که تمرکز محوطه سازی مدرن بر جزئیات و موقعیت های جزئی، بسیار چشمگیر است. در این سبک عنصر آب، جایگاه بسیار مهمی دارد و ممکن است آن را در یک استخر بزرگ و عمیق یا حتی یک حوض طبیعی مشاهده کنید. نکته مهم اینجاست که نه تنها طراحی زیبای عنصر آب در این سبک توجه شما را به خود جلب می کند، بلکه پایداری چشم انداز فضای سبز را نیز ارتقا می بخشد.
انتخاب گیاهان در فضای سبز مدرن
در طراحی و منظرسازی مدرن، اغلب نسبت به روش های سنتی تر، کمتر به تنوع بالای گیاهان توجه می شود، بلکه ثبات در نگهداری و حفظ طراوت گیاهان از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود. در این نوع از منظرسازی معمولاً از شن و مالچ هایی استفاده می شود که سطح وسیعی از فضای سبز مدرن را اشغال می کنند و به همین دلیل نیز باید به دنبال گیاهانی بود که با چنین متریال هایی سازگاری داشته باشند.
سعی کنید درختانی را انتخاب کنید که زیاد بزرگ نشده اند و به هرس چندانی نیاز ندارند. معمولاً گیاهان بارور می توانند انتخاب های خوب و مناسبی به شمار بروند. با این حال دقت کنید که این گیاهان در فضاهای مربوط به راهروها شلوغی و ناهماهنگی ایجاد می کنند. بنابراین اگر قصد استفاده از گیاهان بارور را دارید، باید آن ها را به فضاهایی وسیع تر و دورتر از راهروها انتقال دهید.
معمولاً محدودیت هایی که در فضای سبز مدرن وجود دارند، موجب جلوگیری از خلاقیت در نگهداری از گیاهان متنوع می شوند. با این حال شما می توانید گیاهان مورد نظر خود را درون گلدان های مناسب بکارید و آن ها را در فضای سبز خود نگه دارید.
برای مشاوره ی رایگان می توانید با شماره های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این مقاله ما بنویسید.
موفق باشید.
۰ دیدگاه