دوره های معماری گوتیک
14
مرداد

دوره های معماری گوتیک

دوره های معماری گوتیک

ویژگیهای سبک معماری گوتیک که در مطالب قبلی به آن اشاره شده است حاصل زحمت و تلاش های سنگ تراش هایی بود که به دنبال ستونی بودند که بتوانند وزن طاق های سنگی سقف در بناها و ساختمانهای عریض را مهار کنند.

این فشار بیش از اندازه و سنگین باعث می شد که طاق های گهواره فرو بریزد ، پس مجبور شدند که دیوار های عمودی ساختمان و بنا را آنقدر ضخیم و پهن بسازند که به سمت بیرون خم نشود.

 

نمای خانه و نمای ساختمان

دوره های معماری گوتیک

در سال ۱۱۲۰ سنگ تراشان قرون وسطی توانستند این مشکل را با کمک قوس جناغی یا قوس دنده دار حل کنند که این قوس ها و دنده ها وزن سقف را به راحتی تحمل می کرد که باعث می شد وزن طاق سبک تر شده و از خمیدگی آنها به سمت جلو جلوگیری شود .

به طور کلی وزن طاق سقف بر روی جناغ ها و تیغه های طاق پخش می شد که در این حالت به جای ساختن دیوار های ضخیم و بلند چندین ستون عمودی کافی بود که این تیغه ها را مهار کند و وزن آن را تحمل کند که ترکیب این تیغه ها و ستون ها نقش دیوار های پهن و ضخیم را در این بنا ها کم کرد و این باعث به وجود آمدن دبوار های باریک با پنجره هایی بزرگتر در مبان این دیوار ها شد.

این ویژگی معماری گوتیک بود که باعث خلق بنا هایی بزرگ با دیوار هایی بلند و باریک همراه با پنجره هایی بزرگ در دوره رمانسک شد.

دوره های معماری گوتیک را میتوان به سه مرحله آغازین ، پیشرفته و پسین معرفی کرد.

 

پیشنهاد نویسنده : در ارتباط معماری‌گوتیک بیشتر بدانید.

 

معماری گوتیک آغازین

این مرحله از معماری از سال ۱۱۲۰ شروع شد و تا سال ۱۲۰۰ میلادی ادامه داشت و تمام ویژگیهای این سبک معماری که بسیار منسجم که با یکدیگر ترکیب شده بودند برای اولین بار در ناحیه ایل دو فرانس به کار برده شد و دلیل آن این بود که ساکنان شهری این منطقه ثروت کافی برای ساخت کلیسا های بزرگ گوتیک را داشتند که اولین کلیسای گوتیک آن منطقه سنت دنیس در پاریس به شمار می آمد که هم اکنون این بنا سر پا باقی مانده است و قدمت ساخت این بنا به سال ۱۱۴۰ می رسد.

در سال های بعد سطح های افقی برای طراحی در درون کلیسا ها در نظر گرفته شد که ستون ها و طاق ها بر روی این سطح ها قرار می گرفت که باعث به وجود آمدن اشکال هندسی و قدرتمند در نمای داخلی ساختمان و بنا می شد.

تزیینات طوری شکل و پنجره های رنگی به مرور زمان جای خود را در این بناها باز کرد و نمای عریض این پنجره ها با شیشه های رنگی مزین میشد که باعث نمای بسیار زیبای این کلیسا ها می شد که اولین نمونه این سبک را می توان در کلیسای جامع لینکلن مشاهده کرد.

برجسته کاری های زیبا در حاشیه طاق ها و وجود پنجره های بلند و نوک تیز با شیشه های رنگی و وجود درب های بزرگ و با شکوه از مزیتهای دیگر سبک معماری گوتیک آغازین می باشد.

 

سبک گوتیک پیشرفته

این نوع سبک در دومین مرحله خود یعنی گوتیک پیشرفته به دو زیر مجموعه گوتیک سبک ریونانت و گوتیک تزیین یافته تقسیم شد و استفاده از اخجام هندسی پر جزئیات در آن افزایش چشم گیری پیدا کرد و در این دوره ها بود که تغییرات چشم گیری در سبک معماری گوتیک به وجود آمد و در این دوره بود که معماران بیشتر به دکوراسیون داخلی و جلوه های داخلی این بناها تمرکز کردند که شامل گچ بری ها و تزیینات ، به عنوان مثال یکی از این تزیینات شامل تزیینات پنجره ها با شیشه های رنگی و برجستگی های کوچک و زیبا در درون نمای داخلی این بناها بود روی آوردند.

از شاخص ترین این دست آوردها پنجره های گل رز بود که از این پنجره های مدور برای زیبا کردن نمای غربی کلیسا استفاده می کردند.

از ویژگی های دیگر  سبک گوتیک در این دوران می توان به پنجره های بزرگ و ستون های باریک اشاره کرد.

نکته بسیار مهم در این سبک این بود که برای پنجره های این کلیسا ها از سیسه های ملایم تری استفاده شد که دو جنبه دشت باعث تابیده شدن نور بیشتری به داخل فضا می شد

نقش و نگار های داخل بیشتر به چشم می آمد و جلوه خاصی به فضای داخلی این کلیسا ها می داد.

 

سبک گوتیک پسین

این سبک در سال ۱۲۸۰ میلادی در فرانسه تکمیل پیدا کرد وارد مرحله جدیدی به نام سبک گوتیک شعله سان شد و در این سبک تزیینات وارد مرحله جدید و بیشتری شد و تا سال ۱۵۰۰ میلادی ادامه پیدا کرد

در این سبک فضای بیشتری برای پنجره و تزیینات آن به وجود آمد و همچنین از برجستگیهای کوچک و تیغه های فرعی بر روی طاق ها استفاده بسیاری شد که باعث به وجود آمدن الگویی ستاره ای شکل شد و باعث می شد که پیچیدگی جلوه آن بیشتر شود.

در این دوران توجه بیشتری به ساختمان ها و بنا های غیر مذهبی شد، در نتیجه خصوصیات این سبک را می توان در بسیاری از خانه های مسکونی و حتی ساختمان های شهرداری نیز مشاهده کرد.

از ویژگیهای بارز و مشخص این سبک خطوط عمودی فراوانی بود که در تزیین پنجره ها و بزرگ تر شدن آنها به کار رفته است و به جای استفاده از طاق های نوک تیز از طاق های باد بزنی استفاده شده است که تیغه ها ی طاق در آن در فاصله یکسانی از هم قرار گرفته اند و انحنای یکسانی دارند که شبیه به باد بزن شده اند و به همبن جهت به آها طاق های باد بزنی گفته می شود.

 

پیشنهاد نویسنده: سبک های معماری، معماری نوین

 

پروژه های مرتبط با این مقاله که توسط شرکت دکوطرح طرح انجام شده است:

 

برای مشاوره ی رایگان می توانید با شماره های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.

نظرات خود را در ارتباط با این مقاله برای ما بنویسید.

موفق باشید.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: ۳ میانگین: ۵]