معماری پایدار چیست؟

معماری پایدار یکی از تحولات بسیار مهم در حوزه معماری است که هدف آن طراحی بنا بر مبنای اصول پایداری و صرفه جویی در مصرف انرژی است. پایداری و توسعه پایدار به منظور کاهش آلودگی های زیست محیطی و بهینه سازی مصرف انرژی مورد توجه طراحان و معماران قرار گرفته است و در واقع واکنشی به بحران های پیش آمده در دنیای صنعتی و مدرن امروز به شمار می آید.

در عصر حاضر ایجاد پایداری و توسعه آن با توجه به مشکلات عصر صنعت امری بسیار ضروری در معماری است و باید توجه ویژه بدان معطوف گردد. این نوع معماری آسیب‌های ناشی از طراحی ساختمان بر منابع انرژی و محیط زیست را کاهش می‌دهد، بنابراین ساختمانی که با طراحی پایدار ساخته می‌شود کم‌ترین ناسازگاری را با محیط زیست دارد.

معماری پایدار که طراحی سبز نیز نامیده می‌شود برخلاف الگوهای رایج ساخت و ساز عمل می‌کند و بر طبق طراحی اکولوژی و منطبق با طبیعت استوار است. طراحی سبز در واقع مثلثی است که در آن انرژی، اکولوژی و اقلیم سه راس آن را تشکیل می‌دهند.

قبل از خواندن این نوشته توصیه می‌شود نوشته‌های زیر را نیز مطالعه کنید:

• معماری بیومیمتیک
• متریال مناسب ساخت خانه

معماری پایدار چیست؟

• اهداف کلی معماری پایدار.
• توجه به زندگی انسان و بهبود وضعیت فیزیکی و روانی آن.
• استفاده از مصالحی که تولید، مصرف و یا تخریب آن‌ها با محیط سازگار باشد.
• تطبیق و هماهنگی با محیط زیست.
• مصرف محدود سوخت های فسیلی.
• استفاده از انرژی‌های طبیعی مانند نور خورشید.
• حداقل آسیب به محیط پیرامون.
• کاهش میزان تولید گاز دی اکسید کربن.
• احترام به طبیعت و به کارگیری پتانسیل‌های موجود در آن.
• استفاده مجدد از مصالح ساختمانی و مواد بازیافتی.
• کاهش تولید نخاله‌های ساختمانی.
• بالا بردن عمر مفید ساختمان.
• جلوگیری از به کار بردن مصالح ساختمانی ناسازگار با طبیعت.

ویژگی‌های معماری پایدار

هماهنگی با محیط زیست

در طراحی پایدار بنا با محیط پیرامون خود و شرایط اقلیمی سازگار است و با آن ارتباط برقرار می‌کند. این طراحی نیازهای کنونی بشر را به نحوی تامین می‌کند که نسل‌های آینده نیز بتوانند از منابع انرژی استفاده نمایند.

صرفه جویی در مصرف انرژی

انعطاف پذیری بالا، مصرف حداقل انرژی و راندمان بالا در استفاده از منابع انرژی جزء نکات ضروری در این معماری هستند. از این رو استفاده از منابع محدود موجود در طبیعت کاهش می‌یابد و آلاینده‌های زیست محیطی به منظور جلوگیری از اختلال در چرخه طبیعت مدیریت می‌شوند.

یک معمار می‌تواند با کاربرد محتاطانه منابع انرژی میزان استفاده از آن‌ها را در ساخت بنا کاهش دهد. در معماری سبز، ساختمان با استفاده از مصالح بومی و قابل بازیافت ساخته می‌شود.

استفاده صحیح از مصالح

مصالح مورد نیاز در این معماری باید از دوام و مقاومت لازم برخوردار بوده و نه تنها آماده سازی آن‌ها با کم‌ترین میزان انرژی صورت گیرد، بلکه میزان مواد شیمیایی در آن‌ها بسیار اندک باشد. مهم‌ترین اصل در طراحی پایدار انتخاب مصالح و عملکرد آن‌ها است. یک ساختمان باید حدود 80 درصد از خودکفایی لازم در جهت تامین انرژی مورد نیاز برخوردار باشد.

پاسخگویی به نیازهای نوین انسان

توسعه پایدار نیازهای اساسی انسان را تامین می‌کند و سطح زندگی آن را ارتقاء می‌بخشد. در حال حاضر به دلیل تغییراتی که انسان‌ها در محیط زندگی خود پدید آورده‌اند، بحرانی به وجود آمده که ادامه زندگی سالم را باید متکی به تجدیدنظر در روش ساخت و ساز دانست. پایداری به معنای تداوم زندگی در آینده است و به پایداری اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی اشاره دارد. این مفهوم بر سه اصل صرفه جویی در کاربرد منابع، طراحی انسانی و طراحی هماهنگ با چرخه حیات استوار است.

در دنیای امروز معماران به دنبال راهکارهای سودمند در جهت فراهم نمودن یک زندگی مطلوب برای انسان هستند. نقاط قوت و ضعف یک بنا تاثیر مستقیم بر محیط زیست دارد، بنابراین معماران وظیفه‌ای حساس برای تداوم زندگی بشر و حفظ محیط زیست بر عهده دارند. معماران نظم هارمونیکی که بین عناصر طبیعت وجود دارد را الگوی طراحی خود قرار می‌دهند و معماری پایدار که معماری اکولوژیکی، معماری زیست محیطی و معماری سبز نام دارد را اجرا می‌کنند. طراحی سبز با مهندسی سازه، برق و مکانیک در ارتباط است.

در طراحی یک سازه علاوه بر توجه به بافت، نور، زیبایی و تناسب باید عوامل دیگر زیست محیطی، انسانی و اقتصادی نیز مد نظر قرار گرفته شوند. این عوامل شامل هویت منطقه‌ای و فرهنگی، اقلیم آب و هوایی، مصالح ساختمانی، سازگاری با بستر، تامین نیازهای انسانی، نمای ساختمان و… هستند.

تفکر معماری پایدار ساختمان

تلاش تفکر پایداری به منظور سازگار نمودن طرح‌های معماری با محیط پیرامون است. در واقع این تفکر به استفاده از روش‌های ساخت و ساز متناسب با محیط زیست می‌پردازد تا با این کار تاثیرات منفی ناشی از ساخت را به کم‌ترین میزان ممکن برساند.

فناوری‌های نوینی که در معماری سبز مورد استفاده قرار می‌گیرند منجر به خلق روش‌های جدید برای زندگی و ایجاد معماری‌های نوین شده‌اند. با استفاده از این فناوری‌ها می‌توان کاستی‌های معماری گذشته را رفع کرد و روش‌های جدیدی برای ساخت و ساز در پیش گرفت.

روش‌هایی که با اجرای بهینه مصالح ساختمانی کم‌تری را به هدر می‌دهند و پس از استفاده می‌توان آن‌ها را بازیافت نمود. تولید مصالح ساختمانی و ساخت نوین عواملی برای دستیابی به توسعه پایدار در صنعت ساختمان محسوب می‌شوند.

برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.

نظرات خود را در ارتباط با این نوشته ما بنویسید.

با آرزوی بهترین‌ها.