معماری بیومیمتیک
26
اردیبهشت

معماری بیومیمتیک

معماری بیومیمتیک

در تمامی علوم، طبیعت به عنوان یک حقیقت راهنما استفاده می شود. حوزه ای وجود دارد که از طریق تقلید و مشاهدۀ طبیعت پیش می رود. این حوزه، که بیومیمتیک نام دارد، می تواند به صورت تقلید نظام زندگی در طبیعت بیان شود.

امروزه همه اختراعات بشر را می‌توان به نوعی بهره گرفته از مدل‌های زنده دانست. رایانه‌ها و ربات‌های دستیار که رفته رفته جای انسان را گرفته‌اند با توجه به مطالعه بر روی ساختارهای زیستی ساخته شده‌اند. طراحی هواپیما بر اساس ساختار بدن پرندگان، ساخت زیردریایی از روی ساختار دلفین‌ها یا ساخت رادارها با توجه به سیستم راداری خفاش‌ها مثالهایی از علم بیومیمتیک یا بیونیک (Bionic) می‌باشند. همانند بسیاری از زمینه ها، در زمینۀ طراحی معماری، از طبیعت تقلید می شود. در دانشگاه فنی کارادنیز، بخش معماری، دوره های طراحی معماری به این منظور انجام می شوند. دوره های موجود در حوزۀ مفهوم بیومیمتیک شامل فرایند طراحی معماری است که به بررسی رابطۀ طبیعت و طراحی به شیوه جامعی می پردازد.

با ادامه ی این نوشته همراه ما باشید.

 

قبل از خواندن این مقاله توصیه می شود مقالات زیر را نیز مطالعه کنید:

 

معماری بیومیمتیک

در سال ۱۹۴۱ «جورج دمسترال» مهندسی سوییسی هنگامی که همراه سگش از شکار بازگشت متوجه شد نوعی دانه گیاهی به لباس های او و موهای بدن سگش چسبیده است. او دریافت که این دانه ها حاوی تعداد زیادی «قلاب» هستند که با «حلقه» به هر چیزی گیر می کنند. با مطالعه و بررسی روی این گیاه هفت سال بعد او بست های قلاب-حلقه را اختراع کرد و نام آن را ولکرو (Velcro) گذاشت و اکنون این شرکت خصوصی انواع چسب ها و بست ها را برای مصارف گوناگون تولید می کند.

ایده الهام گرفتن و معماری بیومیمتیک از طبیعت که به اختراع معروف دمسترال منتهی شد در واقع تقلید و تکرار رفتار ارگانیسم های زیست محیطی است که برای نخستین بار ژنین بنیوس (Janine Benyus) در کتاب خود با عنوان «زیست تقلیدی؛ نوآوری با الهام از طبیعت» (۱۹۹۷) آن را به دنیا معرفی کرد. در این کتاب نویسنده سه رویکرد را در ارتباط خلاقیت و نوآوری بشر با طبیعت مرتبط می سازد:

  • معماری بیومیمتیک
  • نمونه مجازی از طراحی بیومیتیک
  • طبیعت به عنوان الگو

زیست تقلیدیذیری دانش جدیدی است که بر روی مدل های طبیعت مطالعه می کند و سپس این شکل ها، فرایندها، سیستم ها و استراتژی ها را برای یافتن راه حلی پایدار در جهت حل مشکلات انسان تقلید می کند.

 

طبیعت به عنوان ابزار اندازه گیری

بیومیمیکری یک استاندارد زیست محیطی را برای برآورد پایداری نوآوری های ما به کار می گیرد. زیرا بدون شک جهان پس از ۳/۸ میلیارد سال تکامل آموخته که چه چیزی کارایی دارد و چه چیزی دوام می آورد.

 

طبیعت به عنوان مربی

زیست تقلیدی روشی نوین برای مشاهده و ارزیابی طبیعت است و معماری بیومیمتیک یک رویکرد علمی چند رشته ای با هدف طراحی پایدار است. این رشته از بهره گیری از طبیعت به عنوان منبع الهام بخش زیبایی شناسی فراتر رفته و در حقیقت مطالعه و به کارگیری اصول ساختاری است که در محیط ها و گونه های طبیعی به کار رفته است.

 

معماری بیومیمتیک؛ دانشی معاصر

این رشته در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است و به عنوان دانشی معاصر در نظر گرفته می شود. معمار« مایکل پاولین» در مقاله اش که در فایننشال نیویورک منتشر شد، بیان می کند که چگونه می توان از «زیست تقلیدی» در معماری بهره برد. او در این مقاله به نمونه های اولیه معماری زیست تقلیدی به کار «فیلیپو برونسکلی» معمار دوره رنسانس اشاره می کند که وی پس از مطالعه در مورد قدرت پوسته تخم مرغ برای کلیسای جامع خود گنبدی سبک تر و کم ضخامت تر در فلورانس طراحی کرد که در سال۱۴۳۶ کامل شد. پاولین همچنین به نمونه های جدیدتری نیز اشاره می کند؛ ایست گیت سنتر (Eastgate Centre) که یک مرکز خرید و ساختمان اداری در هراره پایتخت زیمبابوه است. در طراحی این بنا از تپه های موریانه و سیستم بیولوژیکی کنترل دمای این موجودات در محیط های بسیار گرم و بدون تهویه الهام گرفته شده است.

 

 

برای مشاوره ی رایگان می توانید با شماره های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.

نظرات خود را در ارتباط با این مقاله ما بنویسید.

موفق باشید.

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: ۱ میانگین: ۵]