معماری‌‎های در دوران انقلاب صنعتی

معماری‌های مختلف در دوران انقلاب صنعتی در فاصله سال‌های ۱۷۵۰ میلادی تا ۱۸۵۰ میلادی باعث تاثیر گسترده صنعت در بخش ساختمان به ویژه در اروپا بود. در حوزه معماری مانند سایر بخش‌‌های ساختمان، تغییر و تحولات صنعتی چهره‌ی جدیدی از معماری را نشان دادند. استفاده از عناصر صنعتی در معماری و به عبارتی دیگر وارد شدن صنعت در عرصه معماری بیشتر در نیمه دوم قرن نوزدهم به چشم می‌‌خورد. هر چند که این موضوع در بخش دکوراسیون منزل و اجرای دکوراسیون داخلی مسکونی این تاثیر بیشتر نیز وجود داشت.

در نیمه اول قرن ۱۹ میلادی بارزترین نمونه از انقلاب صنعتی در معماری کاخ برایتون است. جان نش در برایتون و در یک کوشک شاهی از یک ستون چدنی در داخل فضای معماری استفاده کرد. در این کوشک شاهی که به سبک نئوگوتیک هندی ساخته شده بود، اجازه وارد شدن تاثیرات انقلاب صنعتی را به درون فضای معماری داد.

این یکی از اولین نمونه‌‌های وارد شدن صنعت به عرصه خصوصی یک معماری به شمار می‌‌رفت اما نمونه‌‌های بارزتر در نیمه دوم قرن ۱۹ میلادی با تکتازی نمایشگاه‌های جهانی خود را نشان داد.

معماری‌‎های در دوران انقلاب صنعتی

در ایالات متحده طرح‌‌های جیمز بوگاردوس نیز نمایش گسترده کاربرد محصولات صنعتی از جمله فولاد در صنعت ساختمان بود. بوگاردوس که از حرفه‌ی ساعت سازی به ساختمان سازی روی آورده بود، با طرح‌های مطرح خود کاربرد اسکلت آهن در ساخت بنا را پیگیری می‌کرد. با این حال شاید بتوان اولین ساختمان بزرگ اسکلتی را گلخانه‌ی موزه تاریخ و علوم طبیعی پاریس دانست هر چند که از نظر بسیاری از مورخان تاریخ معماری معاصر نخستین بنای اسکلتی کارخانه شکلات سازی مه نیر است.

طرح این کارخانه شکلات سازی از مهندس فرانسوی ژول سینیه است. این کارخانه هر چند که از ظاهر دارای نمایی با شیوه‌‌های نئوکلاسیک است، اما کاملا به صورت اسکلت ساخته شده است. چندی بعد از ساخت این کارخانه تمام اسکلتی نخستین آسمان خراش اسکلتی نیز در ایالات متحده ساخته شد.

ساختمان بیمه منازل

ساختمان بیمه منازل در فاصله سال‌‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۵ میلادی توسط لو بارون جنی طراحی و ساخته شد. این نخستین ساختمان بلند جهان به شمار می‌‌رفت که از اسکلت فلزی ساخته شده بود. ساختمان بیمه منازل دارای ۱۰ طبقه و ارتفاعی نزدیک به ۴۲ متر بود که در سال ۱۹۳۱ میلادی تخریب شد. این ساختمان معروف توسط مهندس جنی طراحی شد که بزرگ شده آمریکا بود و خانواده او ثروتمند و دارای سهام‌های کشتی‌رانی بودند. وی برای تحصیل علوم مهندسی به فرانسه رفته و هم کلاس گوستاو ایفل در مدرسه فنی پاریس بود.

از دیگر طرح‌های مهم در این سال‌‌ها کتابخانه سنت ژنیو است. هانری لابروست در طرح کتاب خانه سنت ژنیو از خاصیت مصالح جدید به‌ خوبی استفاده کرد. این کتاب خانه انطباق سبک احیا شده رمانتیک (در این مورد رنسانس) را در فضای نشان می‌‌دهد که عناصر استخوان‌ بندی از چدن است.

گاردنر این دوران تحول در معماری را که دارای ویژگی‌های منطقی، عملی و کارکردی است را دوران ظهور رئالیسم در معماری می‌داند. ساختمان‌هایی که مانند کتابخانه سنت ژنیو و یا قصر بلورین از نمونه‌‌هایی به شمار می‌‌روند که عناصر معماری گذشته را در ظاهر صنعتی خود  استفاده می‌‌کردند.

نمایشگاه‌های جهانی

بدون تردید ظهور نمایشگاه‌‌های جهانی را می‌‌توان ناشی از گستره تولیدات صنعتی کشورهای صنعتی دانست. زمانی که کشورهای صنعتی در جریان رو به رشد و فزونی صنعت خود قرار داشتند با پدیده تولید انواع داخلی مواجه شدند و این مسئله موجب شد تا کشورهای صنعتی در جستجوی عرضه محصولات خود به کشورهای دیگر شوند.

از این رو تحت عنوان نمایشگاه بسیار احساس می‌شد. برگزاری نمایشگاه‌‌های ارائه محصولات صنعتی از سال‌های آغازین قرن ۱۹ میلادی مورد نظر قرار داشت اما بیشتر آن‌ها جنبه داخلی داشتند. تا این که در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی توجه به حوزه ارتباطات بین‌ المللی بیشتر شد. نکته مهم در این بخش این بود که ساختمان نمایشگاه‌ها می‌بایست نشان دهنده روح زمانه از معماری عصر خود شوند.

از این رو ظهور تکنولوژی معاصر و تاثیر صنعت بر معماری در این بناها به خوبی می‌توانست نمایش تغییر و تحولات جهان صنعتی است. نقطه اوج این نوع نمایش ظهور صنعت در معماری ساختمان کریستال پالاس بود.

ساختمان کریستال پالاس

بسیاری از منتقدان معماری این بنا را نقطه آغاز معماری مدرن می‌دانند. این ساختمان با حمایت پرنس آلبرت و هنری کول و توسط فردی به نام سر جوزف پاکستون طراحی شد. معمار و طراح باغ‌های انگلیسی بود و به خاطر ساخت این بنا مفتخر به دریافت نشان شوالیه شد. پاکستون توانست با طرح کریستال پالاس انقلابی در معماری ایجاد کند. با استفاده از قطعات پره فابریکه و استفاده از شیشه و آهن این بنا را در مدت زمان کوتاه که حدود ۶ ماه می‌شود، ساخت.

ویژگی‌های کریستال پالاس

این ساختمان مساحتی معادل ۷۴ هزار متر مربع داشت و دهانه آن حدود ۲۲ متر بود بنای آهنی و شیشه‌ای در هاید پارک لندن در انگلستان که برای میزبانی نمایشگاه بزرگ در ۱۸۵۱ برپا شد. در مدت این نمایشگاه شش میلیون نفر که حدود یک سوم جمعیت انگلیس در آن زمان می‌شود، از این بنا و نمایشگاه مذکور بازدید کردند. در ۱۸۵۴ میلادی کریستال پالاس به پارکی دیگر به نام سیدنهام هیل انتقال داده شد و تا سال ۱۹۳۶ که در اثر حریق ویران شد در این مکان پا بر جا ماند.

هشتاد و چهار هزار متر مربع شیشه مورد استفاده در این بنا توسط برادران چانس تهیه شد. هم‌چنین کریستال پالاس اولین بنایی بود که ایده توالت عمومی را مطرح کرد. مهندس محاسبه این پروژه سر ویلیام کابیت بود. مطالعات صورت گرفته نشان دهنده آن است که اهمیت کریستال پالاس تنها به دلیل ویژگی‌های معماری و سازه‌ای نیست بلکه به دلیل نمایش ماهیت دوران مدرن است چنان که مارشال برمن در دیباچه کتاب تجربه مدرنیته اشاره می‌کند یکی از منابع شناخت مدرنیته برای او کریستال پالاس است و از کریستال پالاس به عنوان نماد عصر مدرن یاد می‌کند.

داستایوفسکی در توصیف این بنا می‌نویسد شما به بنای بلورین باور دارید که نابود نشدنی است، بنایی که نمی‌توان به آن دهن کجی کرد یا برای شکلک در آورد، حتی یواشکی و من از این بنا می‌ترسم دقیقا به این سبب که بلورین و نابود نشدنی است و به این سبب که نمی‌‌توان یواشکی به آن دهن کجی کرد.

برای مشاوره‌ی رایگان می‌توانید با شماره‌های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.

نظرات خود را در ارتباط با این نوشته برای ما بنویسید.

با آرزوی بهترین‌ها.