معماری های در دوران انقلاب صنعتی
معماری های مختلف در دوران انقلاب صنعتی در فاصله سال های ۱۷۵۰ میلادی تا ۱۸۵۰ میلادی باعث تاثیر گسترده صنعت در بخش ساختمان به ویژه در اروپا بود. در حوزه معماری مانند سایر بخش های ساختمان، تغییر و تحولات صنعتی چهره ی جدیدی از معماری را نشان دادند. استفاده از عناصر صنعتی در معماری و به عبارتی دیگر وارد شدن صنعت در عرصه معماری بیشتر در نیمه دوم قرن نوزدهم به چشم می خورد.
هر چند که این موضوع در بخش دکوراسیون منزل و اجرای دکوراسیون داخلی مسکونی این تاثیر پیشتر نیز وجود داشت.
در نیمه اول قرن ۱۹ میلادی بارز ترین نمونه از انقلاب صنعتی در معماری کاخ برایتون است. “جان نش” در برایتون و در یک کوشک شاهی از یک ستون چدنی در داخل فضای معماری استفاده کرد. در این کوشک شاهی که به سبک نئوگوتیک هندی ساخته شده بود، اجازه وارد شدن تاثیرات انقلاب صنعتی را به درون فضای معماری داد.
این یکی از اولین نمونه های وارد شدن صنعت به عرصه خصوصی یک معماری به شمار می رفت اما نمونه های بارزتر در نیمه دوم قرن ۱۹ میلادی با تکتازی نمایشگاه های جهانی خود را نشان داد.
پیشنهاد نویسنده: معماری در دوران انقلاب صنعتی
در ایالات متحده طرح های جیمز بوگاردوس نیز نمایش گسترده کاربرد محصولات صنعتی از جمله فولاد در صنعت ساختمان بود. بوگاردوس که از حرفه ی ساعت سازی به ساختمان سازی روی آورده بود، با طرح های مطرح خود کاربرد اسکلت آهن در ساخت بنا را پیگیری می کرد. با این حال شاید بتوان اولین ساختمان بزرگ اسکلتی را گلخانه ی موزه تاریخ و علوم طبیعی پاریس دانست هر چند که از نظر بسیاری از مورخان تاریخ معماری معاصر نخستین بنای اسکلتی کارخانه شکلات سازی مه نیر است.
طرح این کارخانه شکلات سازی از مهندس فرانسوی ژول سینیه است. این کارخانه هر چند که از ظاهر دارای نمایی با شیوه های نئو کلاسیک است، اما کاملا به صورت اسکلت ساخته شده است. چندی بعد از ساخت این کارخانه تمام اسکلتی نخستین آسمان خراش اسکلتی نیز در ایالات متحده ساخته شد.
ساختمان بیمه منازل
ساختمان بیمه منازل در فاصله سال های ۱۸۸۴ تا ۱۸۸۵ میلادی توسط لو بارون جنی طراحی و ساخته شد. این نخستین ساختمان بلند جهان به شمار می رفت که از اسکلت فلزی ساخته شده بود.
ساختمان بیمه منازل دارای ۱۰ طبقه و ارتفاعی نزدیک به ۴۲ متر بود که در سال ۱۹۳۱ میلادی تخریب شد. این ساختمان معروف توسط مهندس جنی طراحی شد که بزرگ شده آمریکا بود و خانواده او ثروتمند و دارای سهام های کشتیرانی بودند. وی برای تحصیل علوم مهندسی به فرانسه رفته و هم کلاس گوستاو ایفل در مدرسه فنی پاریس بود.
از دیگر طرح های مهم در این سال ها کتابخانه سنت ژنیو است. هانری لابروست در طرح کتاب خانه سنت ژنیو از خاصیت مصالح جدید به خوبی استفاده کرد. این کتاب خانه انطباق سبک احیا شده رمانتیک (در این مورد رنسانس) را در فضای نشان می دهد که عناصر استخوان بندی از چدن است.
گاردنر این دوران تحول در معماری را که دارای ویژگی های منطقی، عملی و کارکردی است را دوران ظهور رئالیسم در معماری می داند. ساختمان هایی که مانند کتابخانه سنت ژنیو و یا قصر بلورین از نمونه هایی به شمار می روند که عناصر معماری گذشته را در ظاهر صنعتی خود استفاده می کردند.
نمایشگاه های جهانی
بدون تردید ظهور نمایشگاه های جهانی را می توان ناشی از گستره تولیدات صنعتی کشور های صنعتی دانست. زمانی که کشور های صنعتی در جریان رو به رشد و فزونی صنعت خود قرار داشتند با پدیده تولید انواع داخلی مواجه شدند و این مسئله موجب شد تا کشور های صنعتی در جستجوی عرضه محصولات خود به کشور های دیگر باشند.
از این رو تحت عنوان نمایشگاه بسیار احساس می شد. برگزاری نمایشگاه های ارائه محصولات صنعتی از سال های آغازین قرن ۱۹ میلادی مورد نظر قرار داشت اما بیشتر آن ها جنبه داخلی داشتند. تا این که در نیمه دوم قرن نوزدهم میلادی توجه به حوزه ارتباطات بین المللی بیشتر شد. نکته مهم در این بخش این بود که ساختمان نمایشگاه ها می بایست نشان دهنده روح زمانه از معماری عصر خود باشند.
از این رو ظهور تکنولوژی معاصر و تاثیر صنعت بر معماری در این بنا ها به خوبی می توانست نمایش تغییر و تحولات جهان صنعتی باشد. نقطه اوج این نوع نمایش ظهور صنعت در معماری ساختمان کریستال پالاس بود.
ساختمان کریستال پالاس
بسیاری از منتقدان معماری این بنا را نقطه آغاز معماری مدرن می‌دانند. این ساختمان با حمایت پرنس آلبرت و هنری کول و توسط فردی به نام سر جوزف پاکستون طراحی شد. معمار و طراح باغ های انگلیسی بود و به خاطر ساخت این بنا مفتخر به دریافت نشان شوالیه شد. پاکستون توانست با طرح کریستال پالاس انقلابی در معماری ایجاد کند. با استفاده از قطعات پره فابریکه و استفاده از شیشه و آهن این بنا را در مدت زمان کوتاه که حدود ۶ ماه می شود، ساخت.
ویژگی های کریستال پالاس
این ساختمان مساحتی معادل ۷۴ هزار متر مربع داشت و دهانه آن حدود ۲۲ متر بود بنای آهنی و شیشه ای درهاید پارک لندن در انگلستان که برای میزبانی نمایشگاه بزرگ در ۱۸۵۱ برپا شد. در مدت این نمایشگاه شش میلیون نفر که حدود یک سوم جمعیت انگلیس در آن زمان می شود، از این بنا و نمایشگاه مذکور بازدید کردند. در ۱۸۵۴ میلادی کریستال پالاس به پارکی دیگر به نام سیدنهام هیل انتقال داده شد و تا سال ۱۹۳۶ که در اثر حریق ویران شد در این مکان پا بر جا ماند.
هشتاد و چهار هزار متر مربع شیشه مورد استفاده در این بنا توسط برادران چانس تهیه شد. همچنین کریستال پالاس اولین بنایی بود که ایده توالت عمومی را مطرح کرد. مهندس محاسبه این پروژه سر ویلیام کابیت بود. مطالعات صورت گرفته نشان دهنده آن است که اهمیت کریستال پالاس تنها به دلیل ویژگی های معماری و سازه ای نیست بلکه به دلیل نمایش ماهیت دوران مدرن است چنان که مارشال برمن در دیباچه کتاب تجربه مدرنیته اشاره می کند یکی از منابع شناخت مدرنیته برای او کریستال پالاس است و از کریستال پالاس به عنوان نماد عصر مدرن یاد می کند.
داستایوفسکی در توصیف این بنا می نویسد شما به بنای بلورین باور دارید که نابود نشدنی است، بنایی که نمی توان به آن دهن کجی کرد یا برای شکلک در آورد، حتی یواشکی. و من از این بنا می ترسم دقیقا به این سبب که بلورین و نابود نشدنی است و به این سبب که نمی توان یواشکی به آن دهن کجی کرد.
پیشنهاد نویسنده: معماری دوران رنسانس، معماری انقلاب صنعتی
جمع‌بندی
کریستال پالاس از یک سو نشان دهنده وضعیت ناپایدار و شکننده انسان مدرن است و از سوی دیگر سبکی و شفافیت او را به نمایش می‌گذارد از این منظر است که می‌تواند نماد واقعی معماری مدرن انسان مدرن قلمداد شود و سرانجام در ۳۰ نوامبر ۱۹۳۶ در آتش سوخت.
پروژه های مرتبط با این مقاله که توسط شرکت دکوطرح طرح انجام شده است:
برای مشاوره ی رایگان می توانید با شماره های ۰۹۱۲۲۴۶۰۰۸۹ | ۰۹۱۲۱۴۷۱۸۴۷ به طور مستقیم تماس بگیرید.
نظرات خود را در ارتباط با این مقاله برای ما بنویسید.
موفق باشید.
۰ دیدگاه